یقینا همه ما مردم عادی می دانیم (مدیران می دانند یا نه ، نمیدانم) بنادر کشور محل دپوی کالا نیست و صرفا محل تخلیه و بارگیری و تقسیم کالاها به مقاصد تعیین شده است و افزایش روند تخلیه و بارگیری در بنادر نیازمند آن است تا صاحبان کالا در انجام فرآیندهای مربوط به خروج کالای خود از بنادر تسریع کنند . ولی در فرایند این کار موانع زیادی قرار دارد که موجب می‌شود کالا ها توقف چند ماهه و چند ساله داشته باشند و چه بسا هنگام ترخیص بسیاری از آنها تارخ مصرف و اعتبار خود را از دست داده باشند.

در ایران در روند ترخیص کالا نیز چندین ارگان، نهاد و سازمان دولتی و غیردولتی تأثیرگذار هستند و عدم وجود هماهنگی بین ارگان ها سبب سردرگمی وارد کننده و تاخیر در ترخیص کالا می‌شود در حالیکه به نظر من در سایر کشور ها فقط خود گمرک تعیین کننده و ترخیص کننده و بررسی تعرفه ها هستند ولی در ایران ده ها ارگان مختلف.

اگر وارد کننده کالا به موقع اسناد را تکمیل و ارائه دهد و سازمان های ذینفع به موقع وظایف خود را انجام دهند و برای نگهداری بی دلیل کالا در گمرک جریمه در نظر گرفته شود از تلنبار شدن کالا جلوگیری شده و حوادثی مانند حادثه دیروز بندر شهید رجایی بندرعباس اتفاق نمی افتد یا حداقل خسارت را به دنبال خواهد داشت.

همه اینها برمی گردد به نقص در قوانین و ضعف مدیریت.

کی میخواهیم درست و استاندارد رفتار کنیم و مدیران لایق را برای کارهای تخصصی گمارده و نظارت درست بر امورات کشور داسته باشیم.